ما هرچقدر رسانه محلی را تقویت کنیم، باعث عمق بخشی به دیگر رسانه ها نیز می شویم.
آقای جمال یزدانی، در مصاحبه ای بعد از برگزاری کارگاه در رویداد رج، نظر خود را درمورد آینده رسانه های محلی اینچنین مطرح کرد: به طور کلی ما حکمرانی خوبی نخواهیم داشت، مگر اینکه بتوانیم حکمرانی محلی خوبی داشته باشیم. عرض کردم، حکمرانی محلی ویژگی های ممتازی دارد. از جمله اینکه در مقیاس کوچک، امکان تمرین را برای کنشگران و نهاد های محلی ایجاد میکند. یکی از مواردی که زمینه تمرین برای آن فراهم می شود، حوزه رسانه است. جایی که اتفاقا در آن خلأ جدی داریم. چراکه هیچوقت محله های ما روایت نمی شوند. محله های ما ذیل روایت های کلان یا کلان روایت های شهری و ملی از بین می روند.
وی در ادامه صحبت های خود درباره اهمیت محلات اینچنین گفت: در محله ها، کنش ها به طور واقعی و عینی اتفاق می افتد، ارتباطات نزدیک انسانی اتفاق می افتد، هرروز خاطرات افراد در محله‌شان رقم می خورد. وقتی این ها روایت نشوند، از نظر من روایت های سطح بالاتر، یعنی شهری و ملی نیز فاقد عمق خواهند بود. ما همین مسئله را در حوزه هنری هم داریم. هنرهای ما، مثل سینما، چون سعی بر ارائه روایت کلان دارند، فاقد ویژگی های جزئی، هویتی و عمق یافته است. به همین دلیل، ما هرچقدر رسانه محلی را تقویت کنیم، باعث عمق بخشی به دیگر رسانه ها نیز می شویم. کارکرد رسانه های محلی از نظر من این است.
-هنگامی که کنشگران اجتماعی با چالش رو به رو می شوند، سعی می کنند از طریق رسانه آن را به تصویر بکشند تا بتوانند در حل مسئله کمک کنند. اما گاهی اوقات برخی از این کنشگران درگیر مسائل قضایی و حقوقی می شوند، بعضا این امر باعث دلسردی سایر کنشگران می شود. نظرتان در این باره چیست؟
آقای یزدانی در جواب به این سوال که کنشگرانی حین رسانه ای کردن چالشی، دچار پرونده قضایی و حقوقی شدند و این کار باعث دلسردی بقیه کنشگران شده است، این راهکار را ارائه داد: ما دچار یک مسئله ای هستیم، آن هم این است که گاهی فهم ما از حوزه رسانه، صرفا محدود به رویکرد انتقادی، یا رویکرد مطالبه گرانه ست. هنگامی که این امر از توازن خارج شود، به طور طبیعی، افرادی که منافعشان در خطر بیوفتد، ممکن است برخورد سلبی و منفی با این کار داشته باشند. ما نیاز به توازن بخشی در حوزه رسانه داریم. رسانه ما صرفا نباید رویکرد انتقادی و مطالبه گرانه داشته باشیم. بلکه باید ظرفیت ها و داشته های خود را نیز بازتاب دهیم. باید پشنهاد، ایده و راهکار سطح ارتقای یک محله در رسانه آن بیان شود. توجه به بُعد انتقادی و مطالبه گرانه، اگر با بال های دیگر همراه نشود، تصویر همیشه نق زن و غرغرویی ساخته می شود. درحالیکه ما به تصویر متوازن از رسانه نیاز داریم. اگر این توازن وجود داشته باشد، در آن برخورد ها نیز به نظر من موثر خواهد بود. فردی که بخواهد برخورد کند، اگر ببیند این رسانه هم ظرفیت ها و داشته هارا میبیند و هم فعال و روبه جلو، کار می کند، تاثیر می پذیرد. به علاوه این کار سرمایه احتماعی برای رسانه می آورد، چراکه خود مردم پشت آن رسانه را میگیرند. رسانه ای که سرمایه اجتماعی بالایی داشته باشد، امکان برخورد با آن سخت می شود.
این کارشناس رسانه درمورد برخورد رسانه های بزرگ با رسانه های کوچک، نظر خود را به این صورت بیان کرد: به نظرم محوری ترین مسیر، تقویت خود کنشگران محلی است. تا کنشگران محلی اراده نکنند که خودشان روایت کنند، ما به هر صورت با روایت کلان رسانه های بزرگ مواجه خواهیم شد. این رسانه ها نیز، تلاش می کنند همه چیز را استاندارد کنند و سیاست های خود را به مخاطب تحمیل کنند. عرض من این است که این مسئله، جز با اراده‌ی خود کنشگران محلی، بعنوان افراد تاثیرگذار در محله، اتفاق نخواهد افتاد.
جمال یزدانی درمورد تاثیرگذاری رویداد هایی از جنس رویداد رج گفت: بهرحال توانمندسازی بخشی از کارهای مهم حاکمیت است. حاکمیت موظف است که مردم را در حوزه های مختلف توانمند کند. این یکی از رسالت های حاکمیتی است. هرچقدر ما این کارهای توانمندیازی را افزایش دهیم، دامن به توسعه این قصه زدیم. اما از آن مهمتر طراحی عملیات ها در سطح محلات است. یعنی صرفا نباید به توانمندسازی محدود شد. اگر این توانمندسازی ها منحب. به عملیات های عینی و واقعی در سطح محلی نشود، عملا بی نتیجه خواهد بود.
وی در ادامه از شهرام محله مشهد تقدیر کرد و گفت: این ظرفیت که بیش از ده، دوازده سال است در مشهد، تمرکز روی محلات دارد، بسیار ارزشمند است و باید در شهرهای دیگر نیز ایحاد شود.
