مسعود نبی دوست

مسعود نبی دوست


اگر رشد رسانه محلی را از جنس شبکه های اجتماعی محلی ببینم، در سال های اخیر، رشد آنها بسیار جدی بوده است.

پژوهشگر فرهنگ محلی، درمورد کم شدن اقبال مردم از رسانه های عمومی و روی آوردن آنها به رسانه های محلی و کوچک اینچنین گفت: اگر رشد رسانه محلی را از جنس شبکه های اجتماعی محلی ببینم، در سال های اخیر، رشد آنها بسیار جدی بوده است. مثلا رسانه ای مثل فیس بوک در جهان چقدر نرخ رشد داشته و یک رسانه بشیار کوچک مثل نقاشان شهر لندن چقدر رشد داشته است؟ رسانه ای که تعداد کمی مخاطب دارد، ولی همین تعداد کم، اثر پذیری بالایی از این رسانه دارند. چراکه به صورت جدی یک‌ موضوع واحد و اثرگذاری دارند که می توانند همگی درموردش گپ بزنند. رسانه اجتماعی کوچک یا رسانه محلی، یک رسانه نقطه زن است. تکلیفش با خودش مشخص است، مخاطبش هم مشخص است. اما نکته مهم این است که نباید در وهم بزرگ شدن قرار بگیرد. باید قبول کند که رسانه ای‌ است، که قرار است اثرگذار باشد. ممکن است به علت رسانه کوچک بودن، درآمدزایی آن همچون رسانه های بزرگ آسان نباشد. اما اثرگذاری آن در محیط پیرامون خودش بسیار زیاد است.
مسعود نبی دوست، برای راهکار دادن به افرادی که میخواهند تبدیل به کنشگر اجتماعی شوند اما نمیدانند از کجا باید شروع کنند، اینطور گفت: شروع به گمان من از ایده است. ایده یک پیچیدگی ها و سختی هایی دارد. مهمترین سختی ایده یابی این است که ایده باید بسیار خلاصه باشد. به عبارتی، بهترین ایده، خلاصه ترین ایده است. خلاصگی بسیار چیز سختی است؛ چون خلاصگی، مهارتی می خواهد.
نبی دوست در مورد خلاصگی ایده، افزود: من همیشه میگم ما دو خلاصگی داریم، خلاصگی اول؛ مثل بچه ای که یک خط روی کاغذ می‌کشد. خلاصگی انتها هم داریم؛ مثل خطی که یک نقاش بزرگ روی بوم می‌کشد و در نمایشگاهی نصب می‌شود. این دو باهم متفاوتند؛ باید سعی کنیم به خلاصگی انتهایی برسیم. خلاصگی انتها وقتی‌ است که شما در نقاشی، رئال کشیدن را در حد نهایت آن آموختید و آن زمان، تصمیم میگیرید خطی روی تابلو بکشید. این خط با خطی که یک بچه روی کاغذ می‌کشد، فرق دارد. سختی ایده هم این است. شما باید به یک خلاصگی ویژه برسید؛ سپس تولید محتوا را آغاز کنید.
این پژوهشگر محلی، در تکمیل سخنان خود به تولید محتوا نیز اشاره کرد: شاید خیلی ها تولید محتوا را بلد باشند. اما چیزی قبل از آن وجود دارد که افراد ممکن است آن را بلد نباشند؛ آن هم استراتژی تولید محتوا و اتصال بین محتوا و فرم است. ما خیلی محتواهای زیادی تولید کرده ایم که فرمش آن را به ضد خودش تبدیل کرده است. خیلی وقت ها جمله ای را گفتیم، که فرم بیانمان بر ضد محتوای آن جمله بوده است. این موارد، موارد بسیار سخت ولی آموختنی هستند، یعنی در طی مسیر آموخته می شوند. نباید در تولید محتوا عجله کرد.
مسعود نبی دوست در پاسخ به این سوال که آیا رویدادهایی مثل رج، می تواند به تقویت رسانه های محلی کمک کند یا خیر؟ پاسخ داد: اساساً که دوپینگ وجود ندارد. یعنی شما در هیچ حوزه ای، بخصوص حوزه های فرهنگی و اجتماعی نمی توانی دوپینگ کنی! باید ورزشکار خودش تمرین کند، بدود، مهارت کسب کند و خودش رشد خودش را انجام دهد. رویداد ها، در بهترین حالت، تلنگر هستند. شاید از یک رویداد هزار نفره، تنها ۵ نفر به انتهای مسیر رویداد برسند. شاید هم کمتر. لذا خیلی این ماجرا را پیچیده نمیبینم، باید از همین جنس رویداد های هزار نفره برگزار شود؛ خروجی های ۵ نفره جذب کنیم و بعد این ۵ نفر هایی که تلنگر خورده اند را با یکدیگر شبکه کنیم. گیر اساسی ما غیر از مبحث آموزش، همین مسئله‌ی شبکه سازی نیز هست. ما افراد اثرگذار و کاربلد زیادی داریم که باهم شبکه نیستند. این رویداد ها، به نظرم می تواند هردو کار را انجام دهد، یعنی هم تلنگر اولیه را بزند، هم کاری کند که بعداً بچه ها یکدیگر را در فضای اجتماعی گم نکنند.

دیدگاه ها غیرفعال است